ناامنی غذایی در افراد جوان خطر ابتلا به دیابت، فشار خون بالا و آسم را افزایش می دهد

استرس، روزه گرفتن و پرخوری و خوردن غذاهای پرکالری مملو از قند و چربی ممکن است منجر به التهاب و مقاومت به انسولین شود

1 اکتبر 2019 - یک پارادوکس در مورد ناامنی غذایی در کشورهای ثروتمند ارتباط آن با اضافه وزن است. اکنون، یک مطالعه ی جدید به رهبری محققان دانشگاه UC سانفرانسیسکو نشان داده است که بزرگسالان جوان در ایالات متحده که از نظر غذایی در وضعیت ناامنی هستند، نه تنها کمی چاق ترند، بلکه به احتمال زیاد از اختلالات مرتبط با شاخص توده بدنی بالا و همچنین بیماری های انسدادی در مجاری هوایی مانند آسم رنج می برند.

در این مطالعه نزدیک به 15000 جوان بالغ که نماینده همسالان خود در سراسر کشور بودند، رصد شدند. محققان دریافتند که 1647 نفر (11 درصد) دچار ناامنی غذایی هستند به این معنا که به "غذای کافی، ایمن و مغذی که پاسخگوی نیازها و ترجیحات رژیم غذایی آنها برای یک زندگی فعال و سالم باشد"، دسترسی ندارند.

این مطالعه در اول اکتبر 2019 در مجله ی General Internal Medicine منتشر شد.

محققان به سرپرستی دکتر Jason Nagata، نویسنده ی اول این مقالهاز بخش اطفالUCSF ، اختلاف 7 درصدی را بین دو گروه در بروز چاقی مشاهده كردند: 36 درصد از افراد گروه دارای امنیت غذایی، در مقابل 43 درصد افراد در گروه ناامنی غذایی.

ماهیت چرخه ای ناامنی غذایی ممکن است باعث افزایش شیوع دیابت شود

محققان با بررسی میزان ابتلا به دیابت در بین 14،786 شرکت کننده(24 تا 32 سال)، دریافتند که 5.1 درصد از افراد گروه ناامنی غذایی، در مقایسه با 2.2 درصد از گروه دارای امنیت غذایی، گزارش کرده اند که یک ارائه دهنده ی خدمات پزشکی به آنها گفته است که به دیابت مبتلا هستند.

دکتر Nagataگفت: ماهیت چرخه ای ناامنی غذایی، که انعکاسی از پرداختهای ماهانه و کمک هزینه های غذایی است، ممکن است به دلیل دوره های متناوب فراوانی و کمبود مواد غذایی، باعث مقاومت به انسولین شود. وی گفت: سایر عواملی که ممکن است در ابتلا به دیابت نقش داشته باشد، شامل مصرف غذاهای ارزانتر و پر کالری با محتوای بالایی از چربی ها و کربوهیدرات ها و همچنین کمبود مصرف میوه و سبزیجات تازه است.

گروه ناامنی غذایی همچنین بیشتر احتمال دارد گزارش دهند كه از طرف یک ارائه دهنده ی خدمات پزشكی به آنها گفته شده است كه فشار خون بالایی دارند: 16٪ در مقابل 11٪ برای شرکت كنندگان گروه با امنیت تغذیه ای.

دکترSheri Weiser، نویسنده ارشد این مقاله از بخش پزشکی UCSF گفت: استرس مزمن ناشی از ناامنی غذایی ممکن است به مقاومت به انسولین، چاقی و فشار خون بالا کمک کند. استرس می تواند سیستم عصبی- غدد درون ریز(neuro-endocrine system) را فعال کرده و باعث آزادسازی گلوکوکورتیکوئیدها شود، که می تواند متابولیسم را تغییر داده و منجر به افزایش تجمع و ذخیره ی چربی و تقویت رفتارهای پرخوری شود.

استرس مرتبط با التهاب، عاملی برای آسم

استرس همچنین در آسم و سایر بیماریهای انسدادی راه هوایی مانند برونشیت مزمن یا آمفیزم نقش دارد. در میان گروه دارای امنیت غذایی ، 14 درصد اظهار داشتند که از طرف یک ارائه دهنده ی خدمات پزشکی به آنها گفته شده است که حداقل یکی از این بیماری های ریوی را دارند، در مقایسه با 21 درصد از شرکت کنندگان گروه ناامنی غذایی.

نویسندگان خاطرنشان کردند: بالاتر بودن میزان استعمال دخانیات در گروه ناامنی غذایی (46 درصد در مقابل 28 درصد) تا حدودی نابرابری بین دو گروه را توضیح می دهد، اما اعتقاد بر این است که استرس منجر به افزایش التهاب می شود، که در افزایش آسم و تشدید آسم نقش دارد. علاوه بر این، عدم امنیت غذایی ممکن است منجر به افزایش حساسیت به عفونت ها شود، که می تواند خطر ابتلا به آسم و برونشیت را افزایش دهد.

یک مطالعه دوم که توسط دکتر Nagataانجام شده است، نشان داد که همین گروه از بزرگسالان جوان که با ناامنی غذایی روبرو بودند در مقایسه با همسالان خود در معرض خطر بیشتری برای مشکلات سلامت روان قرار دارند. در حدود 15 درصد از گروه دارای امنیت غذایی، در مقایسه با 29 درصد از گروه ناامنی غذایی، به بیماری افسردگی مبتلا بودند. یک اقدام به خودکشی در 12 ماه گذشته توسط 1.3 درصد از گروه دارای امنیت غذایی گزارش شده بود، در حالی که این امر برای شرکت کنندگان گروه ناامنی غذایی 3.6 درصد گزارش شد. تشخیص اضطراب یا اختلال پانیک(وحشت زدگی یا حمله ی پانیک نوعی اضطراب تشدید یافته است که یک نوع پاسخ به شرایط استرس‌زا می‌باشد)، و مشكلات خواب و بیدار ماندن در شب نیز در بین افراد جوان با ناامنی غذایی به طور معنی داری بیشتر بود.

منبع:

www.sciencedaily.com/releases/2019/10/191001165446.htm